równolatek

równolatek: równolatek I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIb, D. równolatektka {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek mający tyle samo lat, co ktoś inny; rówieśnik': {{/stl_7}}{{stl_10}}W klasie są same równolatki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}równolatek II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mż IIa, D. równolatektka {{/stl_8}}{{stl_7}}'zwierzę mające tyle samo lat, co inne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na aukcji koni sprzedano dwa równolatki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}równolatek III {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. równolatektka {{/stl_8}}{{stl_7}}'roślina lub jakiś przedmiot mający tyle samo lat, co coś innego': {{/stl_7}}{{stl_10}}To drzewo jest równolatkiem naszego syna. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

równolatek — m III, DB. równolatektka, N. równolatektkiem; lm M. równolatektki, DB. równolatektków «człowiek (rzadziej zwierzę, roślina, przedmiot) mający tyle samo lat, co inny» Być czyimś równolatkiem … Słownik języka polskiego
rówieśnik — m III, DB. a, N. rówieśnikkiem; lm M. rówieśnikicy, DB. ów «człowiek równy drugiemu wiekiem; równolatek» Być czyimś rówieśnikiem. Przerósł o głowę swoich rówieśników … Słownik języka polskiego
równolatka — ż III, CMs. równolatkatce; lm D. równolatkatek forma ż. od równolatek … Słownik języka polskiego
rówieśnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rówieśnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba równa komuś wiekiem; równolatek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest czyimś rówieśnikiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równolatka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. równolatkatce; lm D. równolatkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} równolatek płci żeńskiej; rówieśnica, rówieśniczka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta klacz jest równolatką tamtej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias